van de Beek

Home

Edo & Jopie

Miranda

Eewoud

Steven

Webshop

Origami

CV

Beren

Postzegels

Mijn Boekje

Galerie

Ontwerpen

ATC's

Er was eens ..... Nee, dit is geen sprookje, het is mijn origami-levensverhaal. Het begon allemaal toen mijn moeder hoedjes aan het vouwen was voor mijn vijfde verjaardagspartijtje. Ik had op de kleuterschool al een paar simpele hoedjes leren vouwen, maar deze waren veel mooier en dus wilde ik ze ook leren.

In het boek met deze hoedjes stond nog veel meer en ik had de smaak te pakken. Origami was in die tijd nog onbekend, dus andere boeken waren er niet te koop en origamipapier al helemaal niet. Maar wij wisten ook niet van het bestaan, dus een echt probleem was het niet. Ik heb dus jarenlang gevouwen met het 'verkeerde' vouwpapier en alleen dit ene boek.

Toen ik ging studeren had ik andere dingen aan m'n hoofd maar toch vond ik, heel toevallig, op een rommelmarkt het boek 'Origami' van Sakata. En toen begon mijn origami-leven pas echt. Na nog zo'n 8 tot 10 jaar doormodderen met te weinig materiaal, ontdekte ik het bestaan van de Belgisch-Nederlandse vereniging die nog niet zo lang daarvoor was opgericht.

En toen ging het echt hard, soms zelfs een beetje te hard maar ik genoot ervan. Ik deed examen als officieel origami docent (OSN en NOA) en begon met het houden van cursussen, workshops en vouwkringen. Ik werd al snel gevraagd voor demonstraties, tentoonstellingen, lezingen enz. en ik raakte betrokken bij allerlei OSN-activiteiten.

Op een gegeven moment namen mijn prive-leven en mijn werk zoveel tijd in beslag dat ik mij moest gaan beperken tot alleen vouwen en een beetje ontwerpen. De vouwgroep was erg teleurgesteld dat ik ermee wilde stoppen en ik vond dat eigenlijk ook niet leuk. De vouwkring is dus blijven bestaan, maar verder heb ik alle activiteiten moeten afstoten.

Maar het duurde natuurlijk niet zo lang voordat ik weer in OSN-zaken terechtkwam: een Oridag in het district, het voorbereiden van een conferentie, penningmeester van het bestuur, eindredacteur van het jeugdblad Minori en 'hofvouwer' voor het OSN-weekend.

Eind 2007 kwam echter overal een eind aan omdat ik ging emigreren. Misschien begint het in Frankrijk wel allemaal opnieuw, we zullen zien. En ze leefde nog lang en gelukkig.